toamuz

حرف اضافه در زبان ایتالیایی Preposizioni حرف اضافه یکی از پاره‌های سخن است که برای بیان رابطه‌ای یا برای ساختِ ساختارهای دستوری به‌کار می‌رود. حرف اضافه در زبان ایتالیایی به دو صورت بکار می روند: الف)  به تنهایی ب) به صورت ترکیب شده با حروف تعریف معین و نامعین در این مطلب به بررسی این موارد می پردازیم . الف) به طور کلی در  زبان ایتالیایی  حروف اضافه به شرح زیر هستند: a (به، در، با) da (از، پیش، نزد) su (روی) di (از، کسره اضافه) in (در، داخل، به، با) tra (بین) per (برای، به طرف) fra (دیگر، بین) con (با) کاربردهای حرف اضافه در زبان ایتالیایی :  A: این حرف اضافه قبل از پایتختها، اسم اشیاء، همه فعلها که قصد انجام دادنشان را داریم و بصورت مصدر می آیند، قبل از piedi یعنی پیاده، قبل از شهرها، اسم مکان ( برای شهر ها حتما از حرف اضافه a استفاده می شود . حرف اضافه in برای کشور و … کاربرد دارد) . به طور کلی برای رفتن ویا انجام دادن کاری استفاده می شود . مثال: Io vado a Roma.            به رم می روم. (شهرها) Paolo viene a pisa.        پائولو به پیزا میآید.

جملات کاربردی در زبان ایتالیایی زبان ایتالیایی  یکی از زبان های پرکاربرد و پر مخاطب قاره اروپا است که در بسیاری از کشور ها مانند  ایتالیا ، اسپانیا ، جنوب فرانسه ، سویس  و …. جزو زبان های اصلی به حساب می آید .در این مطلب می خواهیم برخی عبارات و  جملات کاربردی در زبان ایتالیایی  را به شما معرفی کنیم . گرامر زبان ایتالیایی  با توجه به داشتن ریشه ی لاتین به  زبان انگلیسی  نزدیک است . بنابراین برای افرادی که با زبان انگلیسی آشنایی دارند آموختن این زبان بسیار ساده است . در برخی جهات نیز از نظر گرامری مانند شخص فعل ، صفت و موصوف  و … با زبان فراسی شباهت هایی دارد .  برای آشنایی بیشتر با  افعال در زبان ایتالیایی  میتونید روی لینک کلیک کنید . احوالپرسی ها یکی از کارکاربرد های اصلی زبان ایجاد ارتباط با دیگران است . در ابتدایی ترین مرحله آشنایی احوالپرسی و سلام علیک کردن مطرح می شود . Ciao! سلام! ( دوستانه و خودمونی – بیشتر بین افرادی که خیلی با اونها صمیمی هستیم استفاده می شه) Buongiorno! صبح به خیر! ( رسمی و مودبانه- با بزرگتر ها و افرادی که میخوایم به اونها احترام بزاریم )

حالت التزامی در زبان ایتالیایی Modo Congiuntivo از نظر  گرامر زبان ایتالیایی  افعالی که به صورت التزامی به کار برده می شوند دارای ویژگی های زیر هستند . حالت التزامی در زبان ایتالیایی : در حالت التزامی، گوینده خود را ملزم به انجام کاری میداند و یا دیگران را ملزم به انجام کاری میکند. در حالت التزامی در زبان ایتالیایی نیاز به فعل های کمکی داریم . افعال کمکی در حالت التزامی به صورت زیر صرف میشوند. مثال: Penso che sia abbastanza grande.         فکر میکنم که به اندازه کافی بزرگ باشه. Penso che tu abbia ragione.      فکر میکنم که تو حق داشته باشی همانطور که قبلا گفتیم افعال کمکی قبل از فعل اصلی می آیند و از نظر شخص از فعل اصلی تبعیت می کنند . اگر به یاد داشته باشیم در  زمان گذشته ساده در زبان ایتالیای  فعل اصلی نیز از تعداد و شخص فاعل تبعیت می کرد . پس برای افعال اصلی در حالت التزامی  پسوند افعال سه گانه به صورت زیر تغییر میکند: همانطور که مشاهده می کنید در حالت التزامی در حالت مصدر ARE,ERE,IRE حذف شده و با توجه به شخص فاعل یا جمله از صرف فعل استفاده می شود . کاربرد

تفاوت ضمیر اشاره و صفت اشاره : در  گرامر زبان ایتالیایی  برای اشاره کردن به جسم یا شی و یا فرد خاص از ضمایر و صفات اشاره استفاده می کنیم . در مفهوم کلی شاید ضمایر اشاره با صفات اشاره یکسان به نظر برسند اما از نظر گرامر در  زبان ایتالیایی  دارای تفاوت هایی هستند . برای مثال می توان به موارد زیر اشاره کرد: این خانه بزرگتر از آن (خانه) است. (Questa) casa e piu grande di (quella) (aggettivo صفت )                            (pronome ضمیر) آن قاب زیباتر از این (قاب) است. (Quel) quadro e’ piu bello di (questo). (aggettivo)                          (pronome) این درخت بهتر از آن (درخت) گل میدهد. (Quest) albero fiorisce meglio di (quello). (aggettivo)                                  (pronome) این رومیزی ها بهتر از آن (رومیزی ها) اتو شده اند. (Queste) tovaglie sono stirate meglio di (quelle) (aggettivo)                                             (pronome) لازم است ابتدا خوراک این کودکان داده شود و سپس آن (کودکان). Bisogna dare da mangiare prima a (questi) bambin